Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Το γεύμα της μέλισσας, το μέλι και η σύμπτωση

Είμαστε όλοι έτοιμοι; Ωραία. Ο θρυλικός Μπιλ Σάνκλι δίνει το δικό του στίγμα περί απλότητας: «Το ποδόσφαιρο είναι ένα απλό παιχνίδι που στηρίζεται στο να δίνεις και να δέχεσαι πάσες, στο να κάνεις κοντρόλ και να είσαι διαθέσιμος για να πάρεις μπάλα. Είναι τρομακτικά απλό άθλημα». Έχει απόλυτο δίκιο. Η ουσία της δήλωσης είναι απαράλλαχτη. Διαχρονική. Απόλυτη. Στο ποδόσφαιρο του σήμερα, βέβαια, ελάχιστοι ενστερνίζονται την άνωθεν άποψη. Γιατί; Διότι, η συντριπτική πλειοψηφία του κοινού αδυνατεί να κατανοήσει το ποδόσφαιρο. Νοητικά. Τακτικά. Έχω ετοιμάσει ένα κολοσσιαίο άρθρο επ' αυτού.  Όμως, για ποιο ποδόσφαιρο μιλάμε; Εδώ δεν μπορούμε να συλλάβουμε καθημερινά πράγματα που αφορούν την ίδια μας τη ζωή. Δεν έχουμε καταλάβει το νόημα της ζώνης και του κράνους. Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι δεν έχουμε δικαίωμα να ρυπαίνουμε το περιβάλλον. Δεν έχουμε αντιληφθεί ότι οι σκοταδόψυχοι θα παραμείνουν σκοταδόψυχοι σε αέναο επίπεδο. Επιπλέον, είμαστε καχύποπτοι σε βαθμό κακουργήματος. Όταν χαρακτηρίζεται κάτι ως απλό, τότε αμέσως προβληματιζόμαστε για το αν πράγματι είναι απλό κι αν θα μπορέσουμε να τα βγάλουμε εις πέρας. Αρχίζεις να έχεις αμφιβολίες. Σε πιάνει πανικός και μόνο στη σκέψη ότι δεν θα μπορέσεις να αποκρυπτογραφήσεις την απλότητα. Να την εφαρμόσεις. Να ανταποκριθείς. Αρνείσαι να δεχτείς την ενδεχόμενη αποτυχία κι ως εκ τούτου επιλέγεις να κολυμπήσεις σε δύσκολα/βαθιά/θολά νερά. Και να ''πνιγείς'' ουδείς θα σε κατηγορήσει. Πάρτε, για παράδειγμα, τα γεύματα που προετοιμάζονται στην Αφρική και την Ευρώπη. Ποιο γεύμα θεωρείται απλό; Ποιο θεωρείται τέλειο; Εξαρτάται υπό ποιο πρίσμα το εξετάζει κανείς. Στην Αφρική το απλό γεύμα συνάδει με το τέλειο. Εναρμονίζεται. Ταυτίζεται. Κάθε συστατικό είναι υψηλής ποιότητας, το γεύμα ολοκληρώνεται με λίγα συστατικά και συν τοις άλλοις εκπληρώνονται όλα τα κριτήρια που αφορούν το φαγητό: ικανοποίηση πείνας, υγεία, ευπεψία και καλή γεύση. Αντίθετα, στην Ευρώπη το απλό γεύμα αποτελεί σύνηθες φαινόμενο, αλλά δεν θεωρείται τέλειο. Το τέλειο γεύμα υπόκειται σε διαφορετική κουλτούρα που υποδηλώνει τη χρησιμοποίηση πολλά συστατικών και την πολυπλοκότητα της προετοιμασίας. Λοιπόν, αυτή η κουλτούρα μας έχει κάψει τη γούνα. Προσωπικά, ψηφίζω την έκδοση της Αφρικής. Το απλό είναι τέλειο. Αυτό υποστήριζε, μεταξύ άλλων αθλητάνθρωπων, ο Γιάννης Ιωαννίδης. Αυτό υποστηρίζει κι ο Κάνθαρος. Ευτυχώς που υπάρχει η απλότητα της Μπαρτσελόνα και θυμόμαστε/μαθαίνουμε τι σημαίνει ποδόσφαιρο. Μακάρι να υπήρχε μια Μπαρτσελόνα που να αφορούσε την κοινωνία. Να μπορούσαμε να διδαχτούμε από αυτήν. Φευ!


Υποθέτω ότι παρέκκλινα της πορείας μου. Επανέρχομαι πάραυτα στην πειθαρχημένη σκέψη. Λέγαμε, λοιπόν, για την απλότητα του ποδοσφαίρου. Δυστυχώς, στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όπου δεσπόζει η Ε.Π.Ο.land, είναι εξαιρετικά δύσκολο να παρουσιάσεις στο χόρτο τέτοιο εγχείρημα. Ωστόσο, οφείλεις να προσπαθήσεις. Η διοίκηση, σύμφωνα με τις μεταγραφικές εξελίξεις, αυτό ακριβώς επιχειρεί. Το ίδιο πράττει και ο Τσιώλης με τους παίχτες του. Εμείς; Ποια πορεία θα κανονίσουμε; Ο Κάνθαρος προτείνει το εξής δίπτυχο: ρεαλισμός και σύνεση. Το ρόστερ γέμισε. Παραγέμισε. Πρέπει να ελαφρύνει. Μολαταύτα, ο Τσιώλης έχει γεμάτη την φαρέτρα του. Συν τοις άλλοις, εντάθηκε ο ανταγωνισμός μεταξύ των παιχτών -είναι λίαν σημαντικό. Αυτό που απομένει είναι να (παρα)μείνουμε εκτός δωματίου και να αφήσουμε τον Σεφ να δουλέψει με την ησυχία του. Ας θυμηθούμε τον τέταρτο παράγοντα.

Σήμερα, όμως, έπρεπε να θέσουμε σε κίνηση και τον πρώτο παράγοντα. Δεν τον θέσαμε. Η Ξάνθη έχει δώσει δυνατά παιχνίδια με Ο.Σ.Φ.Π., Α.Ε.Κ. και Π.Α.Ο.Κ. Έπαιξε μεθοδευμένο ποδόσφαιρο και είχε πολύ καλή παρουσία. Μολαταύτα, δεν αποκόμισε ούτε ένα βαθμό. Ομολογώ ότι αυτό με προβλημάτιζε. Μήπως είχε έρθει η ώρα να μην παίξει καλά και να πάρει βαθμό ή βαθμούς; Εν τέλει, και καλά έπαιξε και βαθμό τσίμπησε. Και πάμε στις τέσσερις γραμμές του χόρτου. Το να βλέπεις τον Τόχα εκτός εντεκάδας αποτελεί ισάξια ικανοποίηση με το να σου ζητάει ραντεβού η Τζένη Μπότση (γυναικάρα). Ωστόσο, γρήγορα αυτό το συναίσθημα εξανεμίστηκε, μόλις είδα τον Καστίγιο να στολίζει το μπράτσο του με το περιβραχιόνιο. Δεν κατάλαβα τον λόγο. Ο Καστίγιο δεν εκφράζει τον Κάνθαρο ως αρχηγός του Άρη. Συν τοις άλλοις, έπρεπε να αντέξω το ψυχολογικό βάρος που μου προξενεί η παρουσία του Μίτσελ στο αριστερό άκρο της άμυνας. Τέλος πάντων. Ήταν δεδομένο ότι ένα γρήγορο γκολ θα μας απελευθέρωνε. Δεν το πετύχαμε. Ήταν δεδομένο ότι έπρεπε να εξαργυρώσουμε την ορμητικότητα που είχαμε στο πρώτο τέταρτο. Δεν την εξαργυρώσαμε. Το να βλέπεις, μόλις στο 3' λεπτό, τον Καπετάνο, όντας αμυντικό χαφ, να παίζει το ένα δύο με τον Γιάκομπ, εντός περιοχής, είναι όμορφο. Σου προξενεί ευθυμία. Το να διαπιστώνεις ότι ο Καπετάνος με το καλό του πόδι δεν μπορεί να βρει δίχτυα, ούτε καν εστία, σου προξενεί έναν εκνευρισμό. Το να λήγει το ματς κι εσύ ακόμα να περιμένεις να δεις μια ανάλογη φάση, σου προξενεί θυμό. Πίκρα. Αγανάκτηση. Ο Άρης είχε μια άκαρπη υπεροχή και μια ανούσια κατοχή. Η κατοχή, όμως, τέλειωσε τον Οκτώβριο του 1944, όχι του 2011. Ο Ουζουνίδης ακολούθησε την πεπατημένη. Μετά το αρχικό σοκ, έδωσε χώρο στον Άρη, έκλεισε τους διαδρόμους και έπαιζε άψογα το μαν το μαν και το ντουμπλάρισμα αντιπάλου (π.χ. Καστίγιο, Ούμπιντες). Κι όλα αυτά χωρίς να μπορεί να κυκλοφορήσει την μπάλα και με σχετικά άναρχο κέντρο, ελέω της απουσίας του Βασιλακάκη. Αντίθετα, την μπάλα την κυκλοφορούσε ο Άρης. Ωστόσο, στερούμαστε υπομονής και αγωνιστικής πειθαρχίας. Έβλεπα τον -μη εγκλιματισμένο- Ούμπιντες, πολλάκις, να αφήνει τη θέση του για να καλύψει τον Παπαζαχαρία. Υπενθυμίζω ότι στα χαρτιά έπαιζε ως επιτελικός μέσος. Να δεχτώ ότι είχε τέτοιες εντολές από τον Τσιώλη. Αν και ο Παπαζαχαρίας τα πήγε ικανοποιητικά. Ρε παιδιά, τον Μίτσελ ποιος τον κάλυπτε; Η Ξάνθη, έχοντας ως κύριο εκφραστή τον Πόι, έπαιζε και πίεζε αρκετά από εκείνη την πλευρά, προφανώς λόγω σαφών οδηγιών εκ μέρους Ουζουνίδη. Είχα δηλώσει ότι ο Κούπερ δεν υποτιμούσε το πρόβλημα που έχουμε στο αριστερό άκρο αμύνης και ήλπιζα να μην το υποτιμήσει κι ο Τσιώλης. Οι ελπίδες μου αποδείχτηκαν φρούδες. Ο Αργεντινός είχε δώσει ρητές εντολές στον Λαζαρίδη να καλύπτει τον Μίτσελ. Είναι φανερό ότι επί Τσιώλη κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Ο Μίτσελ μοιραία αντικαταστάθηκε. Σπαταλήσαμε ένα ημίχρονο. Αυτό, όμως, είναι το υλικό μας. Και φυσικά αυτός είναι ο Καστίγιο. Ένας παίχτης που θεωρεί το μαρκάρισμα ποδοσφαιρική ταπείνωση και δεν μαρκάρει ούτε τον ίσκιο του, παρά μόνο αν τον προκαλέσει ο αντίπαλος παίχτης, προπονητής, βοηθός, φροντιστής, νερουλάς, πετσετάς. Ως εκ τούτου, ο Μίτσελ έχει ελαφρυντικά. Ο Τσιώλης όχι.

Και πάμε στο δεύτερο μέρος. Ο Κάνθαρος παραλίγο να πάθει συγκοπή, μόλις είδε τις αλλαγές. Δεν σας κρύβω ότι μου πήρε αρκετή ώρα για να αποκρυπτογραφήσω ποιος παίζει που. Για παράδειγμα, ο Πορτίγια κι ο Τόχα. Τους τσάκωσα αρκετές φορές στην αριστερή πλευρά. Σαν ζευγαράκι. Από την άλλη πλευρά, είχαμε ένα παλικάρι με μπουκλίτσες και γαλανά ματάκια που ήταν απλή αναφορά στο φύλλο αγώνα. Ο Βλαχοδήμος, στα λίγα λεπτά που τον αντιμετώπισε, είχε καλή παρουσία και είναι άξιος αναφοράς. Επιπλέον, πώς γίνεται ο Καστίγιο να έχει πατήσει το δεξί
του πόδι τρεις φορές και την περιοχή καμία; Και ποιος ήταν ο ρόλος του Γιάκομπ; Απαντώ μόνος μου: να σπάει την μπάλα. Ποια μπάλα; Πόσες φορές την ακούμπησε; Πόσες φορές είδε τι χρώμα έχει; Είναι φανερό ότι έχουμε σοβαρό πρόβλημα στις ομάδες που κλείνονται και παίζουν την κόντρα. Η Ξάνθη το κάνει καλά και μαγκιά της. Κι ας είχε αριστερό μπακ τον Εντιμάρ και τον Μαρσελίνιο εξαφανισμένο. Το αποτέλεσμα είναι να ''αναπτυσσόμαστε'' οριζόντια και με μακρινές μπαλιές που κατέληγαν σε μυστήριο λαϊκού ήρωα. Γιατί; Ρε παιδιά, βάλτε κάτω την μπάλα. Ευτυχώς, ο Φατί έχει μεγάλα αποθέματα βενζίνης στο ρεζερβουάρ του. Μακάρι να μπορούσαμε να τον κλωνοποιήσουμε και να προσθέσουμε στους κλώνους του ένα γονίδιο που θα υπαγορεύει να τρέχει για τρία άτομα και να αγωνίζεται σε πέντε θέσεις. Όσο για τον Βελλίδη, είχα δηλώσει ότι δεν είναι έτοιμος για πρώτος τερματάς. Έχει ικανότητες και φαίνεται ότι δουλεύει, αλλά δεν αρκεί. Το να είσαι πρώτη επιλογή συνοδεύεται με το αντίστοιχο ψυχολογικό φορτίο. Πιστεύω ότι σε δυο χρόνια θα είναι μάχιμος και πανέτοιμος. 

Όπως είπε ένας φίλος Αρειανός με το πέρας του αγώνα:
«Πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι που πήραμε το Χ». 'Εχει απόλυτο δίκιο. Πού πήγε, όμως, η απλότητα που εννοούσε ο Μπιλ Σάνκλι; Πού πήγε η -εκ μέρους όλων- προσπάθεια; Ο Κάνθαρος είναι εγκρατής άνθρωπος και δεν θα προβεί σε αφορισμούς. Ούτε σε μηδενισμούς μήτε σε απαξιώσεις. Έχω πίστη στο ρολάρισμα της ομάδας. Έχω πίστη στον προπονητή. Εξάλλου, ο Άρης για μένα είναι κάτι παραπάνω από μια ομάδα που ''πρέπει'' να κερδίζει. Δυστυχώς, όμως, οι περισσότεροι δεν λειτουργούν με αυτό το σκεπτικό. Αντιθέτως, διακατέχονται από ωφελιμιστικά και οπορτουνιστικά κριτήρια. Ο Άρης υπάρχει για να γεμίζουμε τις Κυριακές μας. Για να γεμίζει εμάς τους ίδιους. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Και κάθε φορά που βλέπω την Αρειανάρα να πατάει το χόρτο γεύομαι ικανοποίηση, ιδίως σήμερα που είχα να την παρακολουθήσω είκοσι ολόκληρες μέρες. Έστω κι αν σε αυτήν παίζει ο Μίτσελ κι ο Τόχα. Έστω κι αν πρέπει να ανεχτώ τις γκρίνιες και τη μιζέρια κάποιων. Έστω κι αν χρειάζεται ενέσεις ψυχολογίας. Έστω κι αν δεν μπορεί να κερδίσει την Ξάνθη. Όλοι αγαπάνε το μέλι, λίγοι την μέλισσα. Πολλοί γουστάρουν τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο, λίγοι δέχονται πως υπάρχει η ήττα και η ισοπαλία μέσα στο πρόγραμμα. Η μέρα του δαίμονα θα έρθει.


Να πούμε και δυο πράγματα για το Ατρόμητος - Παναιτωλικός. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση. Το ότι μένει ανενόχλητος ο Μήτρογλου, μου δείχνει ότι ουδείς αντίπαλος προπονητής τον υπολογίζει. Μολοταύτα, θα έπρεπε, διότι όλη η ομάδα αγωνίζεται για εκείνον. Ακλόνητο παράδειγμα συνιστούν οι στημένες φάσεις. Έγινε με τον Άρη. Έγινε με τον Π.Α.Ο. Έγινε με τον Παναιτωλικό. Το να ξεμαρκάρεται μόνος του δεν το λογίζω ως πιθανό ενδεχόμενο για τον απλό λόγο ότι κάνει κίνηση πίσω από το σέντερ μπακ, αγνοεί την ύπαρξη του οφσάιντ και δεν μπορεί να πασάρει με ακρίβεια σε ακτίνα τριών μέτρων ή να υποδεχτεί σωστά την μπάλα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορεί να παίξει το ένα δύο. Επιπλέον, είναι απείθαρχος, αργός και δεν έχει ιδιαίτερη διάθεση για μαρκάρισμα. Για αυτό, άλλωστε, δεν τον θέλει ο Βάσκος. Μολονότι οι αδυναμίες του είναι πολλές και τρανταχτές, εκείνος σκοράρει -απόδειξη ότι δεν έχει δουλέψει και δεν έχει δουλευτεί. Χθες, ωστόσο, απέδωσε ικανοποιητικά σε τακτικό επίπεδο. Κι όλα αυτά, απέναντι σε έναν Παναιτωλικό που παρά τη δεδομένη τεχνική ανεπάρκεια αρκετών παιχτών, προσπαθεί να παίξει στρωτό ποδόσφαιρο με όπλο την ταχύτητα, τις αντεπιθέσεις και τον ενθουσιασμό. Έργο Τεννέ. Ωστόσο, οι αλληλοκαλύψεις παραμένουν σε μέτριο επίπεδο. Κι αυτό έργο Τεννέ. Κάθε φορά που ανέβαινε ο Κουτρουμάνος, το χωρικό διάστημα που έμενε ακάλυπτο, ήταν ισόποσο των συνόρων στον Έβρο. Και ποιος να καλύψει το κενό; Ο Καμαρά δεν φημίζεται για τα ανασταλτικά του καθήκοντα. Τα σέντερ μπακ δεν μπορούν. Η ομάδα χρειάζεται μπομπάτο κεντρικό οπισθοφύλακα (Ντολεζάι;). Επίσης, απαιτείται η προσθήκη κάποιου αμυντικού μέσου που να λειτουργεί σαν κυμματοθραύστης μπροστά από το κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Οι Σιόντης και Μουμίν είναι ντελικάτοι για αυτή τη δουλειά. Μόνο έτσι θα απελευθερωθεί η υποτιμημένη μπαλαδόφατσα που ακούει στο όνομα Θεοδωρίδης. Έχουμε και έναν Χαριστέα να τροφοδοτήσουμε. Τουλάχιστον, ο Άντι, όντας αριστερό μπακ, στέκεται αξιοπρεπώς και δείχνει ότι πρόκειται για εξελίξιμο παίχτη. Αντίθετα, ο Ατρόμητος έχει τον Ζουέλα που λειτουργεί σαν σύρτης μπροστά από Τόμας και Φυτανίδη. Άμα λάχει, μετατρέπεται και σε τρίτο σέντερ μπακ. Χθες, ωστόσο, είχε ανέβει αρκετά μέτρα στον άξονα, παίζοντας ελάχιστα πίσω από τον Τάτο, για να επανέλθει στην περιοχή ευθύνης του κατόπιν της επίτευξης του πρώτου γκολ. Ένα γκολ που προήλθε από στημένη φάση. Όπως και το δεύτερο. Είναι προφανές ότι ο Δώνης έχει δουλέψει σε αυτόν τον τομέα. Επιπλέον, έχει δουλέψει πολύ με τα άκρα του. Όχι μόνο στις αλληλοκαλύψεις και στο ντουμπλάρισμα αντιπάλων, αλλά και στην επιθετική ανάπτυξη. Τα όβερλαπ συνιστούν πάγιο κομμάτι του επιθετικού ξεδιπλώματος, καθώς και οι μακρινές διαγώνιες πάσες με τον Τάτο να οπισθοχωρεί, να μαζεύει την μπάλα και να σημαδεύει τους προωθημένους Σκόνδρα και Γιαννούλη. Κι όλα αυτά, χωρίς την ουσιαστική συμβολή του Πίτου Γκαρσία στο χθεσινό ματς. Ο Δώνης, πάντως, έχει ωριμάσει αρκετά. Φαίνεται στο παιχνίδι του. Περιμένω περαιτέρω βελτίωση. Περιμένω (κι άλλες) κηδείες.

Υ.Γ.1 Η κατάρα της γριάς ξεκίνησε με τη δύση (;) του Αστέρα. Από τον Άρη Ασβεστά.

Υ.Γ.2 Μην ξεχάσετε να τιμήσετε την ψηφοφορία.

Υ.Γ.3 Είναι Γερμανοί, παίζουν metal και δηλώνουν οργισμένοι.

14 σχόλια:

  1. Μια απο τα ιδια,η αδιαφορια σε ολο το μεγαλειο.
    Περιπατητες της παραλιακης αν και πληρωνονται για να τρεχουν.Δεν ξερω φιλε κατι πρεπει να γινει.Οποιος δεν μπορει τον μπουλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ενδιαφέρουσα ανάλυση για το ματς. Γιατί έχει «βραχυκυκλώσει» ο Τσιώλης; Τόσα λάθη μαζεμένα; Εντύπωση μου κάνει.
    Πάντως, κι εγώ πιστεύω ότι η ομάδα σου θα φτιάξει σιγά σιγά.
    ΥΓ. Πόσο δίκιο έχεις για την Τζένη Μπότση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φόρη, δεν υπάρχει αδιαφορία. Τόσο μπορούν, τόσο παίζουν. Η ατομική ποιότητα του καθενός είναι δεδομένη. Το ζήτημα έγκειται στο να φτιάξουμε μια ομάδα με διάρκεια. Όχι για να βγει η τρέχουσα σεζόν, αλλά για αρκετά χρόνια. Αυτό θέλει υπομονή και πίστωση χρόνου. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Πίστεψε με, θα την βρούμε την άκρη. Αρκεί να βρούμε το κουμπάκι που απενεργοποιεί τη μιζέρια.

    Πιγκουίνε, ο Τσιώλης λειτουργεί σε ανθυγειινό περιβάλλον. Η πίεση που έχει στο κεφάλι του είναι πολύ μεγάλη και σίγουρα δεν έχει διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις. Το βαπόρι του Άρη είναι μεγαλύτερο από τις προηγούμενες ομάδες που έχει δουλέψει. Θέλει χρόνο. Κι από ότι καταλαβαίνω οι φίλαθλοι/οπαδοί είναι αυτοί που θέλουν έτι περισσότερο χρόνο. Να κάτσουν να σκεφτούν γιατί είναι Αρειανοί. Γιατί πάνε γήπεδο. Γιατί θεωρούνται φίλοι του αθλητισμού. Ο κανόνας υποδηλώνει ότι όταν η ομάδα δεν τσουλάει καλά πρέπει να φεύγει ο προπονητής και εμείς υπηρετούμε πιστά αυτόν τον κανόνα εδώ και χρόνια. Μήπως ήρθε η ώρα να γίνουμε η εξαίρεση σε αυτόν τον καταραμένο κανόνα; Και πάμε στα σημαντικά θέματα. Γυναικάρα η Τζένη Μπότση. Σου βγάζει έναν αέρα, μια θηλυκότητα, σου βγάζει αυτό το κάτι. Βαρέθηκα να βλέπω σούργελα που απλά έχουν μια όμορφη φάτσα χωρίς να ξέρουν καν να τη διαχειριστούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Άσχετο: Εγώ αγαπώ τη μέλισσα αλλά σιχαίνομαι το μέλι! Είμαι καλά γιατρέ? lol
    Μια καλημέρα πέρασα να πω και να σου ευχηθώ καλό μήνα!
    Φιλιά πολλά!

    Υ.Γ: Ωραίο τραγουδάκι! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. κανθαρε
    μη το κουραζεις αλλο ρε συ.
    η λυση ειναι μια.
    διωχνεις τσιωλη και παιρνεις λεμονη γιατι μεχρι εκει σου βγαινουν τα λεφτα και μετα αρχιζεις το γλυψιμο στο μαρινακη και σε μας να σου δωσουμε τον μητρογλου και κανεναν ακομα για εναν χρονο.
    χτυπας ανετα δευτερη θεση με τα σημερινα δεδομενα κι αν σου κατσει μπαινεις τσου λου βγαζεις φραγκα κι αρχιζεις την υπερβαση.
    ολα τα αλλα ειναι στη σφαιρα της φαντασιας και δεκαετιες ασπρομαυρης τηλεορασης.

    ωραιος ο μπαοκ χθες το βραδυ!!!!!
    δικαια ΘΑ κατακτηση το πρωταθλημα!!!!
    ωραιο στρωτό ποδοσφαιρο κατω η μπαλα τριγωνα πανοραματος αψογη συνεργασια βρισκονταν με κλειστα ματια φοβερη φυσικη κατασταση κοντρολ παιχνιδι.
    κι αν κοιμομουν λιγο ακομα και δεν επρεπε να σηκωθω για δουλεια θα επαιρνε σιγουρα το τσαμπιονς λιγκ!!!!!!
    δεν πτοουμε ομως!!!!!
    και σημερα παλι θα κοιμηθω.
    ελπιζω να δω απο κει κατω γιατι αν ξαναρχισει το ονειρο απο την αρχη δεν θα αντεξω και θα ξυπνησω μαυρα χαραματα να κοβω βολτες σαλονι κουζινα.
    ετσι θα παρουν πρωταθλημα???
    επειδη το λενε???
    η γιατι το γραφουν τα σπορια του βορα???
    μπαλα θα παιξει??
    εμεις παλι εχουμε προβλημα η ομαδα δεν τρεχει δεν εχει αγωνιστικο πλανο σερνοντε στο γηπεδο εχουμε γεμισει γερους και ο βαλβερδε ολο μαλακιες λεει και κανει.
    ο μαρινακης δεν πληρωνει.....
    αστα να πανε σου λεω.
    μαυριλα.
    αφου λεω να αλαξω ομαδα να γινω α6τζης αραβαζελος μπαοκ αμανικο ρετσινα και λουκανικο
    αρηανος....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. χαίρομαι που καταθέτεις, πως ο Καστίγιο (και ο κάθε κοντοστούπης με τα μυαλά του) δε μπορεί και δεν πρέπει να είναι αρχηγός του Άρη. δεν είμαι άρης, αλλά με αρχηγό το Σαριέγκι, αντιλαμβάνομαι πλήρως τι αισθάνεσαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χάρης

    Σίγουρα το ποδόσφαιρο είναι απλό. Έλα όμως που όλοι θέλουν να γίνουν Μαραντόνα και να περάσουν όλους τους αντιπάλους και να μπουν με την μπάλα στα δίχτυα. Όλοι το παθαίνουμε αυτό όταν παίζουμε και στα 5Χ5. Άσε που θέλει και φυσική κατάσταση σε τοπ επίπεδα. Μάλλον το έλλειμμα αντοχής και αθλητικών προσόντων (που έχουν επικρατήσει πλέον έναντι των αντίστοιχων ποδοσφαιρικών) είναι το μεγαλύτερο μειονέκτημα για όσες σοβαρές και με θεμέλια ομάδες δεν επιτυγχάνουν τους στόχους τους.

    Δηλώνω ότι δεν έχω δει τον Άρη φέτος. Πιστεύω όμως ότι ο Τσιώλης κάνει το λάθος να θέλει να παίξει γενικά όπως πέρυσι ο Ολυμπιακός Βόλου με το ρόστερ του Άρη, που έχει άλλες αρετές κα άλλες αδυναμίες, με συνέπεια να μην μπορεί όχι να σταυρώσει νίκη, αλλά ούτε γκολ να βάλει. Έχει Φατί, Καστίγιο και Νέτο, αλλά δεν έχει Μόνχε, Ζαραδούκα και Μπρέσκα. Γι' αυτό και πήρε την τετράδα Σανκαρέ, Ούμπιντες, Ακόστα, Γιακούποβιτς. Πρέπει να προσαρμοστεί στο ρόστερ ο προπονητής, όχι να είναι κολλημένος σε έναν τρόπο παιχνιδιού. Μπορεί να κάνω λάθος.

    Δεν θα σταθώ στον Μήτρογλου. Μακάρι να μην καταλήξει πιο κάτω από Ατρόμητο και Πανιώνιο, αλλά για τον Ολυμπιακό δεν κάνει. Θα σταθώ, όμως, στον Δώνη, ο οποίος μου αρέσει σαν προπονητής. Προσπαθεί να παίξει καθαρά ποδόσφαιρο, χωρίς σκοπιμότητες και εξυπνακίστικα κολπάκια (π.χ. βάζουμε γκολ με κλεφτοπόλεμο και ταμπουρονόμαστε μέχρι το τέλος, πετάμε και καμιά μπάλα μέσα για καθυστερήσεις), με την στήριξη ενός προέδρου που ξέρει από ποδόσφαιρο και δεν απαιτεί παράλογα πράγματα. Έχει επηρεαστεί πολύ από το αγγλικό ποδόσφαιρο συνολικά, παρ' ότι έπαιξε λίγο εκεί πέρα, και αυτό είναι προσόν στην Ελλάδα των σκιτζήδων προπονητών που έχουν διπλώματα και "διπλώματα" προπονητικής. Όσοι θυμούνται την ομάδα της Λάρισας που έχτισε με τον Λυράκη και τον Πηλαδάκη και πήρε το Κύπελλο και έπαιξε στους ομίλους του Europa League έχοντας αποκλείσει την Μπλάκμπερν θα καταλάβουν ότι είναι σοβαρός προπονητής, έστω και με κάποια μικρά ελαττώματα στην συμπεριφορά. Στην ΑΕΚ απογοήτευσε, αλλά ίσως να μην έφταιγε μόνο αυτός. Ήθελε πρώτα να φτιάξει ομάδα, αλλά η διοίηκηση απαιτούσε πρωταθλητισμό.

    Όσον αφορά τον υποβιβασμό του Αστέρα Τρίπολης, απορώ πώς υποβιβάζεται πρωτόδικα για ΑΠΟΠΕΙΡΑ δωροδοκίας (όχι δωροδοκία σαν γεγονός, να βρούνε λεφτά) χωρίς να υπάρχουν αποδείξεις ή μάρτυρες, παρά μόνο κάποιες συνομιλίες του αέρα. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο κάθε Αστέρας Τρίπολης δεν έχει κάνει κι άλλες "ομορφιές". Και για να το πάω παραπέρα, ερωτώ: με πόσες ομάδες θα ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα της πλάκας? Με πάνω ή κάτω από δέκα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γεια σου Αστροφεγγιά. Σοβαρά σιχαίνεσαι το μέλι; Πώς γίνεται; Καλό μήνα.

    Θέμη, η λύση είναι να μείνει ο Τσιώλης και να τον αφήσουμε να κάνει ότι καλύτερο μπορεί. Όσο για τον ΠΑΟΚ, το έχω γράψει εδώ και πολύ καιρό, ότι χρειάζεται ενέσεις ποιότητας και εσχάτως ποσότητας. Μην φέρεσαι έτσι κατά του ΠΑΟΚ. Κάνει καλή δουλειά και κυρίως προσπαθεί να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε ο Σάντος. Και τα καταφέρνει. Εύχομαι μέσα από τον ανταγωνισμό να βελτιωθούμε κι εμείς. Εντούτοις, ορισμένοι οπαδοί του ΠΑΟΚ διακατεχονται από ακατανόητη έπαρση. Λογικό όταν διαβάζεις/ακούς Κόλκα, Κουβεντίδη και Βασιλόπουλο. Συνεχής αποθέωση και ακατανόητη μίρλα. Όσο για τον Ολυμπιακό μην σε πιάνει έπαρση. Έχεις πολλή τροφή για σκέψη. Οφείλεις να σκεφτείς το αύριο, όχι μόνο το τώρα. Μην περιμένεις να σου πουν οι δημοσιογράφοι της ομάδας το μέλλον. Και για να έχουμε καλό ερώτημα, ποια είναι η γνώμη σου για την Τζένη Μπότση;

    Μάρκο, ο Σαριέγκι συγκριτικά με τον Καστίγιο είναι κλώνος του Αννίβα. Ο Καστίγιο δεν πρέπει να φορά το περιβραχιόνιο και είμαι απόλυτος σε αυτό. Πιο πολύ με ενοχλεί αυτό, παρά η εμφάνιση ή το αποτέλεσμα με την Ξάνθη.

    Χάρη, γιατί να γίνουν όλοι Μαραντόνα; Γιατί να μην σκεφτούμε όλοι απλά και ορθολογικά; Εν τέλει, χρειάζεται πράγματι τόσο μεγάλη ικανότητα για να εφαρμόσεις την απλότητα; Προφανώς δεν αναφέρομαι μόνο στο ποδόσφαιρο. Εννοείται ότι απαιτείται φυσική κατάσταση, αλλά συνήθως χρησιμοποιείται ως άλλοθι. Κι ο Ολυμπιακός δεν είχε πέρυσι φυσική κατάσταση, αλλά έπιανε μισή ωρα ικανοποιητικού ποσοσφαίρου και καθάριζε το ματς. Ο Τσιώλης θα βρει τα πατήματα του. Μακάρι να τα βρούνε και οι οπαδοί. Θα ρολάρει η ομάδα. Το υλικό είναι αρκετά καλό, αλλά δυστυχώς το μόνο που στηρίζει τους προπονητές είναι τα αποτελέσματα και μόνο αυτά. Ούτε οι οπαδοί μήτε οι Πρόεδροι. Ας αποτελέσουμε την εξαίρεση. Το ξαναλέω: βγες ρε Πρόεδρε και πες ότι ο Τσιώλης μένει. Ο Κάνθαρος, πάντως, τον στηρίζει. Έχω την υπομονή να περιμένω και δυο και τρεις και δεκατρείς μήνες. Δεν με νοιάζει αν στα επίσημα κάθεται ο Γράντας ή ο Σκόρδας. Δεν με νοιάζει αν στο χόρτο παίζει ο Λεκμπέλο ή ο Αμπρέου. Με νοιάζει να βλέπω Άρη. Με γεμίζει να βλέπω Άρη. Μακάρι να γέμιζε κι άλλους Αρειανούς. Για τον Δώνη συμφωνώ ότι έχει επηρεαστεί από Αγγλία. Και συμφωνώ ότι έχει έναν Πρόεδρο που παράγει κάποιο έργο. Τον Ατρόμητο τον έχει δουλέψει αρκετά καλά. Αυτό που λείπει είναι ψυχολογία του φαβορί και αυτοπεποίθηση, αλλά χρειάζεται διάρκεια και χρόνος για κάτι τέτοιο. Έχει περιθώρια βελτίωσης. Πάντως, είμαι περίεργος για το τι θα γινόταν στον Ατρόμητο αν κατακτούσε το κύπελλο. Για τον Αστέρα τι να πω; Για το ελληνικό ποδόσφαιρο τι να πω; Δεν ξέρω με πόσες θα ολοκληρωθεί, αλλά εδώ γίνονται απίστευτα πράγματα. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να πάρουν αποφάσεις. Δεν ξέρουν. Δεν θέλουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Νικολας.

    Το προβλημα του Αρη δεν ειναι ο Τσιωλης, ή ο Καστιγιο. Το προβλημα ειναι οι 150 περιπου παιχτες στα τελευταια 6 χρονια. Να βαλω το λιγοτερο 10% μανατζαρικα εξοδα και μεσο ορο 200 χιλιαρικα το καθενα συμβολαιο, φτανουμε αισιως τα 3 μυρρια καθαρα στην τσεπη. Χωρια τα υπολοιπα εσοδα απο ευρωπη και τηλεοραση.
    Κοντη και Super3 με λενε.

    Ο φιλος που υπογραφει ‘’Θεμης’’, μου φαινεται ειναι αποφοιτος των ΤΕΙ ‘’Γαυρος’’ και ‘’Πρωταθλητης’’.

    Παρακολουθησα μεσοβδομαδα τον αγωνα Bilbao-PSG 2-0. Υπογραφη Bielsa. Με 6 και 7 παιχτες στην επιθεση, με κατοχη μπαλας και με φανταστικα γκολ. Ο πιτσιρικας Muniain θα ειναι ο επομενος μεγαλος αστερας του Ισπανικου ποδοσφαιρου.
    Υπαρχουν ομως πολλα κενα στην αμυνα, γιατι οι μεσοεπιθετικοι δεν επιστερφουν γρηγορα. Το λεγομενο transition που λενε οι Εγγλεζοι. Αν βελτιωθει η ομαδα σ’ αυτο το σημειο, ειναι ετοιμη για το τσουλου.
    Προχτες κερδισε το ντερμπυ των Βασκων με την Σοσιεδαδ, κι ελπιζω ν΄αρχισει να παιρνει ποντους και νικες και στην Ισπανια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Φίλε Κάνθαρε προφανώς και το είδα το ματς!
    Θα συμφωνήσω και πάλι με αυτά που λες για τον αγώνα!
    Όσο αφορά τον Τσιώλη,δεν ξέρω αν κάνει για τον Άρη... δεν έχει προπονήσει σε πιο μεγάλες ομάδες και από ότι φαίνεται οι περσινές επιτυχίες του ήταν περισσότερο λόγω Μπέου παρά δικές του!
    Στον αγώνα μου άρεσε πάρα πολύ ο τερματοφύλακας του Άρη! Έκανε πολύ καλές επεμβάσεις. Από τον τερματοφύλακα του Ολυμπιακού για παράδειγμα πολύ καλύτερος.
    Επίσης ο Καστίγιο ξέρει μπάλα αλλά το λέω συνέχεια πως ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΚΩΛΟΠΑΙΔΟ. Δεν θα χαιρόμουν να έχω τον Καστίγιο στην ομάδα, όπως και διάφορους άλλους όπως Γκαρσία π.χ. από Ελλάδα ή Πέπε από Ισπανία... όσο και να σε βοηθάνε,με τέτοιους χαρακτήρες μπορεί να σε γ@@@σουν οποιαδηποτε στιγμη είτε βαζοντας φωτια στα αποδυτηρια ειτε παιρνοντας κοκκινη. Προχτες 2 φορες εγινε φασαρια και στις 2 μέσα ήταν ο Καστίγιο... Τυχαίο;;; Μπορεί, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά...
    Κατά τα άλλα για την Ξάνθη, όπως λες, ξεκινώντας με όλους τους Μεγάλους σερί στις πρώτες αγωνιστικές,πλην ΟΦΗ,δεν περίμενα πολλούς παραπάνω βαθμούς,αλλά μου αρέσει η μπαλίτσα που παίζουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δεν το είδα το παιχνίδι, είδα όμως τις καλύτερες φάσεις. Και ως γνωστόν αυτές μπορεί εύκολα να σε οδηγήσουν σε λάθος συμπεράσματα. Τι αποκόμισα απ' αυτές; Κατ' αρχήν ο Άρης με... τρόμαξε. Είδα ωραίες κινήσεις, συνδυασμούς, σουτ, ευκαιρίες. Και η Ξάνθη όμως είχε ευκαιρίες. Αυτή η ομάδα πιστεύω ότι δεν θα κινδυνεύσει κι ας είναι τώρα χαμηλά στη βαθμολογία.
    Θα πρότεινα να μη βιάζεστε στον Άρη. Ο Τσιώλης κάνει άριστη δουλειά που ίσως να αργήσει λίγο να φανεί αλλά όταν θα φανεί θα τρίβετε τα μάτια σας. Δεν τις κατάλαβα τις αποδοκιμασίες μετά το σφύριγμα της λήξης. Στήριξη χρειάζεται αυτή η ομάδα που ουσιαστικά χτίζεται από την αρχή.
    Επίσης κάτι για τον Καστίγιο. Τον αντιπαθώ όσο δεν λέγεται από τότε που έπαιζε στον γαύρο. Ψευτομαγκάκος και ψευτοτσαμπουκάς που αν ασχολιόταν με τη μπάλα που ξέρει (και ξέρει καντάρια) θα είχε μεγαλουργήσει. Άλλωστε στην ηλικία που βρίσκεται πια δεν είναι άλλο από ένα παρηκμασμένο πρώην ταλέντο. Στη φάση της αποβολής όμως δεν έφταιγε στο παραμικρό. Να του χρεώνουμε άλλα κι άλλα όμως όχι αυτό. Κι επειδή είχε κίτρινη κάρτα τι έγινε; Δεν έπρεπε να μαρκάρει μήπως κλέψει τη μπάλα από τον τερματζή; Άλλωστε το έκανε διακριτικά και από απόσταση. Τώρα πού είδε τον λόγο αποβολής η τυφλόμυγα που παρίστανε τον διαιτητή είναι εντελώς άλλο θέμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ένα ακόμη εξαιρετικό κείμενο φίλε Κάνθαρε.
    Ο Τσιώλης δεν χαίρει της εμπιστοσύνης των φιλάθλων του Άρη. Θεωρώ πως ο Έλληνας τεχνικός χρειάζεται στήριξη, ξέρει τη δουλειά του, απλά θα πρέπει να μην χάσει τα αποδυτήρια και να βρει τρόπο να δέσει την ομάδα με τις νέες προσθήκες. Σανκαρέ και Ούμπιντες θα βοηθήσουν πολύ, για τον Γιακούποβιτς τώρα, ναι μεν είναι καλός, ωστόσο ο Βελλίδης αξίζει να πάρει και άλλες ευκαιρίες, Στο τελευταίο παιχνίδι ήταν από τους κορυφαίους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. κανθαρε
    εγω ρε φιλε δικαιουμαι να εχω επαρση.
    ειχα καλη ομαδα περυσι αποδειξη οι +13 βαθμοι εκανα προσθηκες παιχτων να καλυψω τα κενα μου (-η φυγη ριερα)εχω σταθερη διοικηση καλο προπονητη κα τα πρωτα δειγματα γραφης λενε οτι εκανα βημα εμπρος.
    εκει που επαιζα 15-20 λεπτα η ομαδα βγαζει ολο το 90λεπτο.
    μιλαω παντα για ελλαδα.
    ο μπαοκ τι εκανε παραπανω για να ομιλει για πρωταθλημα???
    εγω αυτο που ειδα στο καραισκακη ηταν κατι μαυρες φανελες να περιφερονται ατακτως και να διωχνουν τη μπαλα χωρις να σημαδευουν τη γνωστη γιωμα η καμιναδα αλλα της ριχνανε μια να παει στο διαολο κι ετρεχε ο κακομοιρος ο σαλπιγγιδης με τα adidas predator να τη μαζεψει.
    σε ποιο σημειο απο αυτα αφησε την κατα αλλα λαοφιλη ομαδα του μπαοκ ο σαντος και απο ποιο σημειο τη συνεχησε ο μπολονι???
    το μονο πρωταθλημα που μπορει να διεκδηκησει ειναι αυτο των μουδανιων συκεων και περιχωρων

    νικολα
    ο πρωταθλητης κι ο γαυρος δεν ειναι ΤΕΙ αλλα ΑΕΙ
    να με συμπαθας αλλα σπορια του βορα δεν βρισκω στο πασσαλιμανι αλλιως αυτα θα επαιρνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Νικόλα, δεν είναι δυνατόν να κράζουμε. Και κράζουμε αλόγιστα. Άκομψα. Χωρίς τακτ. Ο λόγος; Έχουμε καλλιεργήσει μόνοι μας υψηλές προσδοκίες που δεν μπορούμε να ικανοποιήσουμε. Έχουμε παίξει τρεις επίσημους αγώνες. Τρεις. Τι περιμέναμε; Να παίζουμε μπαλάρα; Ή να πετάμε πεντάρες; Με μηδενική πίστωση χρόνου δεν χτίζεις ούτε ένα τοιχάκι από λέγκο και θα φτιάξει ο Τσιώλης κι ο κάθε Τσιώλης ομάδα; Όσο για αυτό που λες με τον Κόντη, αυτοί κάνουν τη δουλειά τους και εμείς τη δικιά μας. Δεν νομίζω, πάντως, ο Κόντης κι ο κάθε Κόντης να παραβλέπει επί δέκα χρόνια τους πάντες και να παίρνει την απόφαση να κάνει μεταγραφές μόνος του. Κάποιοι του λένε να τις κάνει. Και πάμε στην Μπιλμπάο. Την είδα λίγο στο ντέρμπι. Ανέκαθεν μου άρεσε. Έχει συγκεκριμένη ταυτότητα και σχέδιο. Έχει εταιρική κουλτούρα. Δεν είναι μόνο ότι δεν επιστρέφουν γρήγορα. Κοίτα πόσο ψηλά βρίσκονται και πόσα μέτρα έχουν να διανύσουν. Μην ξεχνάς ότι η μπάλα τρέχει πιο γρήγορα από τον παίχτη. Ο πιτσιρικάς, όντως, έχει τα φόντα να εξελιχθεί. Τον πρωτοείδα όταν ήταν 17. Τώρα υποθέτω ότι θα έχει φτάσει τα 19.

    Δήμο, ο Βελλίδης έχει καλά στοιχεία, αλλά πρέπει να δουλέψει κι άλλο. Μακάρι να μην καεί. Το ξέρω ότι ο Καστίγιο είναι κωλόπαιδο. Πολλές φορές έχω εκφράσει τη δυσαρέσκειά μου για τον παίχτη. Μυαλό δεν βάζει. Και επαναλαμβάνω ότι δεν με εκφράζει ως αρχηγός του Άρη. Εσύ έπαιξες καλά. Ο Ουζουνίδης κάνει καλή δουλειά. Δεν νομίζω ότι έχει βάλει ακόμα την προσωπική του σφραγίδα. Απλώς ακολουθεί την πεπατημένη σε αυτά τα ματς. Το πρόγραμμα που είχες ήταν φωτιά, αλλά δεν κάηκες. Αναφέρομαι στις εμφανίσεις. Πρόσεχε τα περιουσιακά σου στοιχεία. Ο Βασιλακάκης κι ο Μπέρτος είναι καλοί παίχτες. Κι ο Κομεσίδης έχει δείξει καλά στοιχεία. Πρόσφατα ανακάλυψα και τον Βλαχοδήμο. Καλή συνέχεια ρε μάγκα.

    Αετόπουλο, βλέποντας τις καλύτερες φάσεις δεν μπορείς να καταλάβεις τη ροή του ματς και χαίρομαι που το γνωρίζεις αυτό. Το αυτονόητο λέμε ρε Αετόπουλο. Το αυτονόητο. Να μείνει ο προπονητής. Τι θέλουν δλδ; Να φύγει; Και τι θα κερδίσουμε; Ήμαρτον. Όσο για τον Καστίγιο τα έχω πει πολλές φορές. Έχεις απόλυτο δίκιο για την φάση της αποβολής, αλλά σπανιότατα στέκομαι σε διαιτητικές αποφάσεις. Αυτό που δεν κατάλαβα είναι το τι έγινε στην πρώτη κίτρινη, καθώς και στην αγκωνιά (;) του Σταθάκη στον Καστίγιο. Δεν υποννοώ δόλο, αλλά είναι φανερό ότι αρκετοί διαιτητές είναι άσχετοι, άτολμοι και αναποφάσιστοι, ενώ η συνεργασία και ο συντονισμός που υπάρχει στο γήπεδο μεταξύ των τεσσάρων διατητάνθρωπων αγγίζει το μηδέν.

    Ευχαριστώ πολύ Μικρέ Σκάουτερ. Ο Τσιώλης πρέπει να μείνει. Τέλος. Δεν πρέπει καν να γίνεται κουβέντα για αυτό. Δυστυχώς, κινούμαστε στα άκρα και ξεπερνάμε με χαρακτηριστική ευκολία τη γραμμή μεταξύ ατέρμονου κραξίματος και καλοπροαίρετης κριτικής. Επαναλαμβάνω ότι τον στηρίζω. Ευχαριστώ και πάλι.

    Θέμη, όντως ο ΠΑΟΚ προχθές δεν έδειξε ιδιαίτερα σημάδια, αλλά είναι οργανωμένη ομάδα και φαίνεται να έχει καλό προπονητή. Όταν η Άρσεναλ φερόταν απαξιωτικά στον Ολυμπιακό δεν άρεσε σε αρκετούς. Εσείς γιατί φέρεστε απαξιωτικά σε άλλες ομάδες; Θεμη, δεν υφίσταται δικαιώμα στην έπαρση. Σε καμιά πτυχή της ζωής. Την καλύτερη ομάδα του κόσμου να έχεις δεν δικαιούσαι να είσαι αλαζόνας. Εξάλλου, σε όλα αυτά που γράφεις υπάρχει κι ο αντίλογος. Διοίκηση που επί των ημερών της έχει φέρει το ποδόσφαιρο πίσω. Περίφημες δηλώσεις περί ελληνοποίησης, ευρωπαϊκής πορείας, εγκλημάτω κατά της Ελλάδας κτλ. Προπονητής που ήρθε μόλις είδε λεφτά και παρόλα αυτά θέλει να φύγει. Μανατζεριλίκια με Σέρβο - Βαλβέρδε - Ιμπάνιεθ. Γιούχα σε μεταγραφικό απόκτημα σε φιλικό (!) αγώνα. Και λοιπά και λοιπά. Επομένως, σύμφωνα με αυτά τα δείγματα γραφής κάνεις βήματα πίσω. Δεν θέλει έπαρση και υπεροψία. Θέλει σύνεση και ρεαλισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...